И тоа не само наша, болка на целото село, на срцата на селаните, болка на небото, слушаш како дува силен ветар, времето чувствува и болка и радост, ветерот е немирен, час е тивок, час беснее низ селото.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Не можам. Нултиот час е во пет. Здраво!“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Она што е чудно е тоа што истиот овој човек се наоѓа и пред и зад тезгата. Час е продавач, час купувач.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Му реков да ми објасни точно каде да го најдам и во колку часот е дозволена посета.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)