црта (имн.) - се (зам.)

Убавината станува таинственост. Површините и цртите се одвојуваат од исклучиво предметната врзаност, се осамостојуваат, најнапред во горчливи игри.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Дали тие најкарактеристични црти се имаат во сите македонски наречја?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)