Најпосле, џембос нека ватат и девери, етрви, јас да си го гледам мојто црнило и дечињата, та потамо господ шо реткол,“ размислуваше Митра и почна да го мами крмнакот: — Бррр . . ., гуци, гуци, гуцииии!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ви се молам. Оставете ми ја мене можноста преку сево ова да се извлечам од моите црнила и да му се оддолжам на тоа што сум бил и јас некогаш - младич.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)