Секоја вечер одев во циркусот и ги гледав сите три претстави, а по претставите одев во приколката на Ина и Светлана.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тука, се разбира, не ги вбројувам исклучоците (имаше во циркусот и една жена што можеше, лежејќи на стомак, да се свие во половината и нозете да ги префрли до лицето; често нѐ забавуваше пушејќи во таква поза); но во циркусот имаше и поинаков став кон техниката: најмногу се работеше на техниката при изведување на точките, а при изведбата на точката техниката мораше да се заборави; во спротивно, се плаќаше со живот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Бучниот усташки циркус и онака живее од идеолошката дотација на државната политика.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во возот разговаравме; тој ми расправаше за неговата кариера во циркусот и за љубовта со Ина Коленина; говореше дека во таа љубов и тој и таа влегле со некаква студена страст, и дека, во суштина, ништо не му недостигало; дека бил среќен и дека немал никаква причина да ја остави Ина, но дека сепак, решил да го напушти циркусот, и да ја остави таа жена; токму затоа што немал никаква причина, рече.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Го пишувам ова ноќта пред да тргнам со воз, од Будимпешта за Скопје; спакуван сум и утре изутрина ќе се искрадам од најпознатиот европски циркус и ќе заминам кон железничката станица.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
П.С Избегал слон од циркуз и шетал низ Маџар маало.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Потем, сѐ беше лесно: влегов во циркусот и станав маж, уште истата ноќ.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)