цигара (имн.) - на (предл.)

Првата цигара на излегување.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
— Е, до кај бевме со муабетот, чорбаџи Јован? — праша Адем наместувајќи ја запалената цигара на долгиот чибук со скапоцен килибар на крајот, којшто Катето веднаш го донесе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Токму тој ден ѝ ја оставила и мачката, зашто веќе ги потрошила сите пари што ѝ ги оставил Сатурн.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Александра го стегна пикавецот од цигарата на жолтитот столб и направи мала црна точка.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Пандо го зеде писмото, го разгледа, ја стави цигарата на каменот и рече: - Да. Ова е на грчки. Да видиме што пишува.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Пред да замине од Барселона, ѝ ја оставил полумртвата мачка на некоја девојка, која ја презела обврската и понатаму да ѝ носи цигари на Марија. Но, и таа набрзо исчезна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Машината веднаш ја стави кутијата цигари на послужавникот, заедно со кибритот, тој ја скина црвената лента од целофанот на горниот дел, го отвори едниот ќош од опаковката и извади една цигара.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Сите тројца скокнаа на нозе за да ѝ се придружат на турканицата околу лифтовите и преостанатиот тутун од цигарата на Винстон се истресе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)