Сега се доближуваше до сандакот и немаше никакви илузии за тоа колку храна му беше останата за идните денови во него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ако за некоја храна му велеа дека е многу вкусна тој не ја допираше, знаејќи дека ќе му се слоши.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ако му велеа дека напротив, многу е ладно, тој се соблекуваше речиси гол како кралот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Аждерот беше незаситен, затоа како најслатка храна му ги даваа и сите што ќе се разбудеа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)