ходник (имн.) - се (зам.)

Кога е Зоки Поки во бањата, по ходниците се слуша: - Фррр, пљас, фррр, пљас! – како некој кит да се преметкува во големото море.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Во ходникот се слушнаа нови, полесни чекори. Во собата влезе г. Черингтон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога ќе се стигне на најгорното од тие скалила, се свртува лево, преку простран ходник се влегува во широка и длабока, сала, богато наситена со виделина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Одеднаш, додека потстанаа бабите од околу маса, тесното ходниче се наполни со тетки и чичковци и со многу развеселени гласови.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се отвори врата, и во ходникот се појави Блиската роднина.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)