Елипсата како спротивност на “самозадоволната кружница” во уметноста станува темелна маниристичка форма, како впрочем и нејзиниот пендант, параболата, или, уште повеќе, хиперболата во литературата, односно во маниристичката “парареторика”, каде што соодветните поими (елипса и хипербола) можат да се доведат во врска со оние на Кеплер.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)