Ниту во еден миг не претпоставувам дека нивниот однос кон филмот е суден да биде и да си остане однос на неквалификувана ревност, на некритичка, буквална идентификација и гледање во огледало, небаре не се способни да внесат во филмот сопствен камп-сензибилитет.301 Она што го велам е просто дека нивниот однос кон филмот не е нужно, неминовно ироничен; понатаму, филмот силно им ја поттикнува неироничната идентификација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Оваа истовремена коинцидентност на страсната внесеност и на отуѓената збунетост, толку типична за машката геј-култура, е она што ја структурира реакцијата на геј-мажите кон сценава.
Се разбира, немам намера да имплицирам дека не може и жените да имаат иронична и оддалечена перспектива кон Милдред Пирс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И токму таа претераност го издвојува стилот на филмот, го прави толку впечатлив и толку привлечен.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И тука се работи за комплексна игра на идентитетот и на различноста, осцилирачка иронична двојност – истиот оној вид на иронична двојност што му е суштинска на камп-сензибилитетот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сите тие елементи се дел од стилот на Милдред Пирс; заедно тие успеваат да му вдахнат на филмот сопствен особен стил кој изгледа совршен, а, сепак, и некако екстравагантен.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ќе мора да ја опфатиме и музиката.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А секое сериозно објаснување на визуелниот стил на филмот ќе мора да ги опфати и сите профилмски елементи, како што се сценографијата, осветлувањето, севкупниот изглед и, особено, облеката на глумиците: костимографијата и модниот систем што ѝ е во основа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)