ферман (имн.) - бев (гл.)

Имаше притоа Мехмед паша постојано при себе и еден стар ферман со султански оловен печат стасан до дедо му, славниот Исхак-бег, кога овој стана заповедник на Скопје: ферманот беше пишуван со рака и зелено мастило, а дојде во футрола од ѓон, со сребрени скопци, и залепена со восок: не само што постојано го препрочитуваше тој ферман, туку и го учеше на памет.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„На мое големо изненадување, на задната страна од последниот лист на жизнеписот, се наоѓаше залепен со малку смола, колку да држи, самиот султанов ферман издаден на барање на Никола Спиро Поцо во врска со собирањето на даноците. Ферманот беше преведен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)