училиште (имн.) - има (гл.)

Вистина е дека веќе одамна г.Милоевиќ составува некакви српски братства кои според неговите зборови должни се да го сеат србизмот не само во Македонија и Тракија туку и по бреговите на Средоземно Море, т.е. во Шпанија и во Африка. (г.Милоевиќ мисли дека Шпанците и Алжирците се Срби); вистина е дека неколку Милоевиќеви следбеници шират ретроградни идеи во Македонија и во Босна и Херцеговина; виситна е дека книгите на г.Милоевиќ и на архимандритот Пелагиќ бесплатно се делат, најпосле вистина е и тоа дека во белградското богословско училиште има и такви професори кои зборуваат дека бугарскиот народ е припрост и добродушен, но прашање е што произлегува од сето тоа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Колку основни училишта има во Скопје? А колку во Македонија? А „Колибри“ е само едно и еднаш неделно.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Па, во моево училиште има над осумдесет.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Леле! - се фати за глава Бојан. - Па само во твоето училиште има повеќе учители одошто ученици во моето училиште.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Околу училиштето имаше направено прекрасна градина од разни растенија.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
На платото пред училиштето имаше собрано веќе и поголема група загрижени родители.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)