Тој говореше за редот во училиштето, за чистотата, за учењето и за другите работи.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Најмногу му се бендисуваше тоа дека во тоа ново општество на секој денот и ноќта праведно ќе му бидат распоредени: осум часови работа. осум часови спиење и осум часови учење и забава.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
За ова време откако беше дојден во нејзиното одделение, учителката можеше да рече за него само олку: „Кон учењето и задачите што му се поставуваат, се однесува сериозно.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Кога ќе се почне од многубројните убијци, обични и необични крадци и провалници, коцкари и алкохоличари, морфинисти и секакви измамници и перверзни личности, па сѐ до случајни тепачи, незаштитени жртви на интриги, повлечени во себе но фанатизирани следбеници на учење и секти што ветуваат човечност, мир и братство таму каде што ги нема и не може да ги има, пишувачи на сатири што ги погодуваат властодршците, злојазичници и шегаџии, сиот овој затворен и заборавен свет живееше засебен живот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Впрочем, откога Борко се фатил со учењето и со студиите, а потоа со кариерата, веќе одвај да можеле да се видат.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Така аскетскиот арсенал на тие парадокси, забележан во старите елејски учења и одредени во схоластичките примери за Ахил и желката и Лакот и стрелата, денес можеме да го збогатиме и со новиот технолошки пример...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Сега бериќетот има значење и постигања во учењето и на работното место.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Е како е можно да разбирам три апсурдни креатури што мрморат на измислен јазик, а да не разбирам живи луѓе што зборуваат за религиозни учења и традиции стари со векови?
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)