утро (имн.) - рано (прил.)

Ошче утро рано в зори, ќе си тргнеме, ќе си појдиме да не нѐ разбира светот. Оти, ногу умишча, ногу грешки се прават.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Нема веќе мака, леснотија само, лебдење на воздух, како ветер в утро рано, Кај што јас сакам, само таму.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Се пресече сонот... Утрово рано се разбудив.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)