И така, мој Пандо, едно утро јас пак влегов во една од болничките соби.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тоа утро јас бев присутна во нејзината близина, и бев будна кога, откако сонцето ја пробуди, се сепна во сонот, протрлувајки ги очите.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)