утро (имн.) - седи (гл.)

Стевчо и Иван цело утро седат пред плевната и нестрпливо чекаат.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Едно утро седеше на појадок, потресен; почувствува мошне длабоко: главниот лекар ќе отпатува, ќе дојде некој заменик, ќе стане од кревет и ќе земе земичка; човек мисли дека јаде, а всушност појадокот работи врз него.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)