Кога тоа утро влегов во дворот на крајбрежниот манастир, заедно со колеги ликовни уметници, почувствував несетено спокојство, блажено настроение, кое, чинам, влезе во мене преку воздухот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ниту пак имав време да помислам на тоа кој е иако веднаш видов дека човекот што тоа утро влезе кај нас беше комита.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)