Оние кои го имаа видено записот (а тоа беа Граматик Граматик и отец Мида, за кои слово ви преподадов веќе), беа веќе мртви, и устите нивни беа неми, запечатени за овој свет.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Секогаш бегај од слаткоречиви. Од устата нивна тече мед и млеко, а зад тоа се кријат змии отровници.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Од устата нивна говореше суетата: загрижени беа за првенството свое кај логотетот и кај Царот, а во Филозофот виода натрапник што сака да се послужи со тоа првенство.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)