уста (имн.) - ти (зам.)

Знаеш дека машка уста ти дувка во вратот и тоа од место те поткрева.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Да ја затвориш устата ти велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Столе, избриши си го носот. Оние два зелени полжави до устата ти доползија".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А кај уста ти се отвора, кога за ништо не ти повтува душата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
идат сега полицајците на Јанис Метаксас и ти дежураат пред устата, под ушите, не смееш ни кучето со свои зборови да го повабиш, ни козата да ја искараш, оти не им зборуваш грчки, ти велат, моето куче не знае грчки, им велиш, мојата коза не разбира, полицајците и оддалеку знаат на кој јазик зборуваш, по отворањето на устата знаат и идат право на тебе и во отворената уста ти плукаат и после ти ги кршат забите и ги бришат словенските букви од црквите и од гробовите,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)