уредник (имн.) - бев (гл.)

120. Укажувачки пример е обновувањето на Македонскиот клуб во Белград и издавањето на весникот „Автономна Македонија” (1905), чиј главен уредник беше некогашниот соученик и соборец на Мисирков во Белград, Софија и Шабац воденчанецот Григорие Хаџиташковиќ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Како издавач беше потпишан Стефан Јакимов Дедов (1869-1914), а фактичкиот уредник беше Дијамандија Трпков Мишајков (1872-1953).
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Камилски речиси за никаков материјален надоместок во текот на една цела година објави и други статии во списанието: приказ на списанието Модерни времиња (Les Temps moderns) од месец јуни 1957 година, чиј уредник беше Жан-Пол Сартр, потоа приказ на книгата на Антонио Грамши Писма од затtворотt, потоа научниот прилог За културата на Елада, студија за шпанскиот поет Антонио Мачадо и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)