ум (имн.) - има (гл.)

Тоа се горчливи моменти, Васј, неповторливи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зар немаш никогаш насетено како твојот сопствен ум има намера да те понизи, да те завлечка во матните.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Е, и детето наше со ум има работено ама не се знае што ќе донесе.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ако човечкиот ум има дава отпор, на промените, во неговата длабочина не ќе може да навлезе Светоста.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во својот длабок ум имаа всадено, којзнае од каде, дарба за комуникација со него, со сѐ што е природно и позитивно. Како е можно тоа?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
5. Ти да знаеш, паметуваш и ем да си на ум имаш - работник си - и работник ти ќе паѓаш и се дигаш.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)