улица (имн.) - дојде (гл.)

Се сеќавам, еднаш во Десеттата улица дојде и седна покрај мене, велејќи: „Да разговараме“; и, се разбира, тоа не го сторивме.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Целокупното негово постоење беше обележано со разни „Зошто“ и „Како“, секогаш мудро заклучени со обичното „можеби“ или “зошто да не”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)