уво (имн.) - произволен (прил.)

Тоа начело музичкото подрачје го стесни на извесен мал број ( 88, 12 ) “дозволени” тона, а сите останати звуци кои му се достапни на нашето уво произволно ги отстрани како “немузикални”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)