уво (имн.) - нејзин (прид.)

Тогаш сметав дека станува збор за екстаза во која највидно место заземаше токму страста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„А Грциве?“. „Нека се насладуваат“, го дразнеше по увото нејзиниот влажен здив.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Многу пати кога ќе се приближеа до моето уво нејзините усни за да ми шепнат некоја тајна, со нејзиниот извезен шепот наидуваше и гризот за кого помислував дека остава и трага.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)