убавина (имн.) - има (гл.)

Велеше: колку малку убавина има животот, а колку многу болка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На земјава владеат и полоши работи, велеше, но не завршуваат сите лошо.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пеперуѓи со оловни крила по цвеќињата Убавината има стрпливи двојници Зјае вратата кон полето со мермерна трева Ветерот трча по нечии гласови што се чинат детски А кога ја вглавивме вратата во шарките ноќта излезе.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)