Ми се чини оти успеав да ѝ го насликам записот на годините врз лицето, сјајот на самотноста, тишината со која таа разговара со рибите во езерото, гласот со кој ги довикува пилињата и кутрињата, жужалците и светулките...
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Во нескршливата тишина со нас се раѓа страв, исконски страв за да не се изгубиме во хаосот на апсурдното постоење, каде часовникот го мери нашето веќе загубено време.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Тишината со кама можеш да ја сечеш.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)