технологија (имн.) - на (предл.)

Технологијата на виртуелната реалност овозможува убедливо чувство на целосно движење, со податочната ракавица е стимулиран и допирот, се работи за право пробување и населување на виртуелноста (уметнички кодирана); посебно делотворни се движењата (излети) за сликите, симболите и зборовите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Технологијата на виртуелната реалност е важна и поради тоа што конечно го рехабилитира допирот, односно тактилното сознавање, и го внесува како важно сетило дури и во областа на дигиталните делови, кои се, според традиционалните претстави, прилично cool, инстантни и стерилни, па затоа одалечени за, за common sense, вулгарниот touch. okno.mk | Margina #15-16 [1995] 35
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во таа смисла инстала­цијата Поглед со рака се обидува да загосподари над видното и воедно го огра­ничува, бидејќи како-божем-сопственикот на погледот може во тој пример да манипулира уште само со веќе создадениот, дефиниран програм.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Преку значајните движења на виртуелната реалност (врз основа на вртење на главата и придвижување на податочната ракавица) примателот „патува” по четирите соби-светови, од едниот во другиот, ги разгледува симболите во нив и ги испитува.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Технологијата на виртуелната реалност (cyberspace) е подлога за значај­ното новомедиско уметничко дело, наградено на Ars elektronica 1992, тоа е инстала­цијата на Moni­ ka Fleischmann и Wolfgang Strauss, Home of the brain.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Токму од во овој текст споменатите уметнички дела, втемелени врз технологијата на виртуелните машини, доаѓа чекорот нанапред во новата проценка на допирот и со тоа доаѓа до вистинска субверзија на полето на естетиката, којашто досега ги форсираше како сетила- okno.mk | Margina #15-16 [1995] 45 теоретичари само видот и слухот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Податочната ракавица (data glove), која што овозможува влез и во уметничко кодираните виртуелни светови (во смисла уметност на виртуелните машини), е главен интерфејс во технологијата на виртуелната вистинитост, таа нагласено го аплицира допирот дури и при trip-от по паралелните светови.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Нормално, како десетгодишно дете, бев фасциниран од технологијата на процесот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Тогаш не го знаев сето тоа, не ја познавав во детали технологијата на власта; но со интуиција (тоа прекрасно орудие за сознание само на младиот човек), чувствував дека не треба да го потпишам формуларот на Луција.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Никогаш повеќе јас не можев да се насладувам со свирењето саксофон како во времето пред да научам да свирам; така е и со љубовта: штом се совлада технологијата на љубовта, исчезнува митската претстава за спојувањето на мажот и жената како нешто што се случува на неопределен и слободен начин.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И дека ќе станам маж – без непотребни движења кои ја истакнуваат технологијата на љубовта.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Она што всушност ме одби од Луција таа вечер беше едно ситно движење на нејзините нозе, едно сосема беспрекорно, технички изведено поместување на нејзините колкови, со кое таа ме привлече кон себе, ме зароби, и јас се најдов токму на местото каде што треба да биде маж кога спие со жена; беше тоа една совршена технологија на водење љубов, нешто што за искусниот маж е вистинска посластица, кога ќе го сретне кај некоја жена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Маргина 37 59 Конкретните и опипливи докази за постоењето на колежи во бомбарди­ра­ните градови каде што мртвите тела биле запалувани или покопани сега се сведени како резултат на изминати војни, бидејќи крематориумите и термону­клеар­ната вапоризација ги избришаа сите пресметки за смртта и деструкцијата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Чистата војна“ во оваа смисла реферира на технолошката и психолошка подготвеност за војна којашто моментно ги обликува политичките и општествени односи, и која придонесува кон „епистемо-техничкиот“ начин на осознавање и бивствување-во-светот базиран врз технологијата на војна.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Возбудува фактот дека француската меѓународна асоцијација UCRADEC се грижи за повторно населување на козите на Балканот, со модерна технологија на одгледување, и тоа, поконкретно, во Босна, во Бугарија, во Турција, односно, во нивната „избрана и ветена земја”.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Простете“, - го прекина ученикот кој беше го поставил прашањето, „кога велите мерење - претходно зборувавте за застарена апаратура и технологија на мерењето.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)