тетка (имн.) - ми (зам.)

Отпатува во Прилеп кај тетка ми и тетин ми на „годишен одмор“. Ќе остане месец, може и два...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Нели сме другари“, ми рече едноставно, „не треба посебно да ми благодариш.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тетка ми ми ја подари за роденден. Ја читав повеќе пати, некои места ги знам и наизуст.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Да поседи кај ќерка си и зетот, тетка ми и тетин ми - можеби месец а можеби и два.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ќе ти ја донесам книгата. Мораш да ја прочиташ. Сигурно ќе ти се допадне.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Јас и натаму не кажував за посетата на тетка ми.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Ти учиш, - се сврте кон мене тетка ми, со израз на лицето како нешто добро да ѝ паднало на памет.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Ја прежалевте мајка ти, нели? - низ солзи ме прекори тетка ми, како да знаеше дека е тоа најболно што можеше да ми го рече.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Рада ја прекина неизвесноста. - Да, госпоѓо, тоа што го мислите е вистина. Со вас, вашиот сопруг и тетка ми поминавме неколку прекрасни вечери.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Тие се познаници на тетка ми од Бечеј. - На Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Помисли колку беше осамена. Значи, замина тетка ми сама од светот во кој живееше сосема сама, помисли.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ма, не. Го поврзав тоа со самотијата на тетка ми Јана.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Сакам кон крајот на август неколку дена да заминеме и да ја посетиме тетка ми Јана во Бечеј.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Починала тетка ми. - одговори Рада. - Онаа со замокот во Качарево? - Да, да.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И конечно, тоа што најмногу ме зачуди и што се покажа како кобниот фактор во мојот престој кај тетка ми, беше извонредно мекиот теписон во кој и влечките ми потонаа уште при првото стапнување во тоалетот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Излегувајте од овде сите тројца! Да не сум ве видела, говеда едни одвратни! - тетка ми се сврте накај нас и почна да мавта со четката.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Нека оди тој прв! - го препознав шепотот на тетка Олга, - и само да не си седнал кога мочаш, ќе те убијам! - тука шепотот на тетка ми одеднаш зазвуче како саскање на змија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тетка ми ме праша дали е во ред тука да јадеме наместо на трпезариската маса, затоа што тој ден ја чистела со некое средство што морало да отстои минимум еден ден.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ѓорѓија молкум седнуваше да јаде на правоаголната маса, покриена со омразениот чаршаф кој старицата го обожаваше, чуван со години; таа седнуваше спроти него, го галеше чаршафот со едната рака, како да го чисти од невидливи трошки, го набљудуваше син ѝ и му забележуваше: - Зошто не јадеш од црниот леб?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Имав слушано многу за тетка ми пред вистински да ја запознаам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Прво, морав да се обидам да се контролирам при испуштањето гасови поради тоа што не сакав да ги разбудам роднините и да ги потсетам сите дека им се оди во тоалет, а уште помалку сакав да ги слушам скоро нечујните чекори на тетка ми како патролираат пред вратата и чекаат да влезат внатре за да ги исчистат моите гомненици од нејзината шолја.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И овојпат беше превкусно, но бев свесен како повторно ќе ги закочи моите и онака мрзеливи црева и при секоја помисла на ова одново и одново се препотував.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тетка ми овојпат ја убедив да седне напред со тетин Јован, под изговор дека сакам да си играм со децата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тетка ми веднаш ја прочита мојата реакција и ме одведе на горниот кат на куќата, каде што, ми објасни, ќе биде "мојата" соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Уште неколкупати притисна надолу, дури како што видов, не го имаше растурено падобранот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дури кога братучетка ми со едното ноџе само по чорапче скокна надвор и замавна со раката мачката троа се подисплаши и тромаво се симна по скалите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Што е работата, бре, Олга? - рече тетин Јован низ полузатворена уста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- А-ха, - тетка ми кимна со главата и забележувајќи една трошка што по грешка останала на масата, се концентрира на неа со погледот и потоа внимателно, како да е мравка и како да ќе ѝ избега, ја приклешти меѓу палецот и показалецот и откако стана, ја фрли во кантата за ѓубре под мијалникот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Како што матната вода течеше и се впиваше сѐ подлабоко и подлабоко во теписонот, тетка ми панично притискаше со одзатнувалката во шолјата и наизменично викаше „аааах!“ и „ииии“, земајќи и испуштајќи воздух.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Едно фино саботно утро, стана Ѓорѓија и се сети дека балконот му е преполн со смрдливи кеси ѓубре.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Не сум стоел јас кога сум мочал, ти реков, тоа мора да...
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тетин ми гледаше во чинијата пред себе, а децата молчејќи гледаа во скутовите.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Значи, ти си тука дојден на семинар по метеорологија? - ме потпраша тетка ми, погледнувајќи го тетин ми со поглед кој велеше „ти реков дека е многу умен“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се препотив веќе не знам по кој пат, кога на вратата слушнав чукање проследено со продорниот шепот на тетка ми: - Васил, добро си, злато?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ма не... какво соблекување... - рече тетка ми, гледајќи ме, не во очи, туку долу пред себе.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Говедо... говедо... - шепкаше тетка ми клечејќи на колена врз мокриот теписон.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Братучед ми сигурно се вознемири затоа што шепотот му прејде во тивок, од нервоза растреперен говор: - Не сум стоел јас кога сум мочал, тоа... - не успеа да се доискаже бидејќи тетка ми го прекина со едно гласно „шшшшшт!“ па братучед ми повторно повтори со шепот, како претходно да не го слушнале.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Одеднаш тетка ми длабоко воздивна и шмркна со носот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Не почнува утре годинешниот натпревар? - тетка ми Марија повторно ја погледна тетка ми Олга која налутено молчеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Пред да почнеме да јадеме, тетка ми Олга намрштено го погледна приборот на кој имаше неколку дамки од водата од миењето.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога мајка ми дозна, не се израдува толку што ме викнале на конференција, туку што конечно ќе можам да отидам на гости кај тетка ми Олга и да си го запознаам сојот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога си заминувавме тетка ми Марија убаво ме изгушка, а пролеа и неколку солзи поради тоа што толку ретко го гледала нашиот сој.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ѓорѓија си купи музика од Дебиси, Равел и Сати и почна да ги слуша многу гласно.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
По кратко молчење во кое никој не ми понуди објаснување, прашав зошто Кристина ја избркала мачката; да не е некој алергичен на мачки или нешто слично.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Значи, кај нас кога ќе дојде? - тетка ми Олга не ни помислуваше дека би можел да поминам во радиус од 400 километри од нивното гратче, а да не поминам на гости.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тетка Марија не изгледаше ниту толку средено ниту пак отмено како тетка Олга - дури ни престилката не ја имаше извадено (како што забележа тетка Олга и подоцна му кажа на тетин ми), а околу главата имаше завиткана темна шамија.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Уште и на гостин така да му правам! - слушнав само еден тап звук и претпоставив дека тетка ми му удрила една заушка на братучед ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Како што ги цедеше од нив излегуваше матна вода при што таа цимолеше со искривена уста. Видов дека почнува да плаче.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Сфатив дека на тој начин ќе можам помирно да се олеснам, па го оставив тушот да тече цело време - што и да биде, си помислив, тетка ми ќе мисли дека се туширам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Последниот, најголем бран препотување го добив кога веќе завршивме со обилната вечера и сите седевме врз столовите, офкајќи од прејаденост.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Не, за постариот Љубе? - праша тетка ми, божем тоа нејзе кој знае колку ја интересира.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Со тетка ми Ана се разбиравме подобро одошто се надевав.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Куќата се исполни со народ. Јас, Саше и Љупчо (пријател на тетка ми Ана), постојано одевме до самопослугата и влечкавме полни торби со пиво, кока-коли, сокови, салами и кашкавали.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Во 1948 година умре тетка ми Ванка, сестра на татко ми.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни јас не знаев баш многу за тој феминизам, а исто така не знаев ни за сестринските односи, зашто сестра немам, па си замолчав, мислејќи дека ако продолжам на иста тема може нашето убаво расположение да се подрасипе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ама смири се дете! – му свика строго тетка ми. – Престани кога ти велам!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Е, сега сѐ ќе и каже и мојата лага веднаш ќе се открие.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Смири се, ќе ти ја врзам една, да знаеш! – му се закани за да го смири. Тоа помогна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Излегува од дневната со едно мало девојченце, многу симпатично, со кадрава коса и со слатки обравчиња. Тетка ми Оце – се досетувам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Нормална сум и тоа како – го повиши гласот тетка ми – ти многу добро знаеш зошто го зборувам ова.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А и не ги разбирам баш тие хороскопски и зодијачки знаци. За нив е махер тетка ми Ана.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тетка ми Оце, се чуди и никако да се изначуди како може да не нѐ интересира кој се јавува и зошто. Ние не се чудиме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тетка ми Ана вели дека сме ние кич деца, братучед ми Саше и јас.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Утре ќе си играте, доцна е сега – вели таа и пријателски се насмевнува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ама прави си како сакаш – во септември никој нема да ти биде крив ако...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, татко ми! Да не му ги спомнеш. Му се лоши од нив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ние знаеме: најчесто се јавуваат пациентите на татко ми и многу е здодевно да се слуша како тој им дели лекарски совети по телефон.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Сега сме на куп сите женски од нашето семејство – забележа тетка Ане, видно задоволна од тој факт.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И се чуди од каде такви излеговме, таков чурук, вели, да не може човек да поверува дека воспитувањето има толку мала улога во развитокот на децата.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А бе, мани го татко ти, што знае тој за феминизмот и за сестринските врски, нека си гледа своја работа! – малку подналутено рече тетка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тетка ми Оце, Дена и јас се стискавме одзади, меѓу патните торби, кесиња со храна и играчките на Дена, и не ни беше којзнае колку удобно, ама ништо не можеше да ни го расипе доброто расположение.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нему сѐ уште ништо не му беше појасно, но кога чу дека Бак се вратил, скокна и влезе внатре: - Мамо, мамичке – викаше по тетка ми – дојди, сѐ ќе ти објаснам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)