Тогаш некој од политичарите рече дека тероризмот во земјата станал хронична болест, која е тешко да се излечи, и дека на него се лепат организираниот криминал, нетолеранцијата, ксенофобијата и многу други работи кои со години ќе ни ги трујат децата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Најочигледната корист од користење на „моделот применет на цигарите“ би било елиминирање на примарните трошоци од забраната: преку милион апсења годишно, криминал, корупција, делување на подземјето и тероризмот во странство.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Друга можност за легализација би била и дозволата за продавање дрога од страна на приватниците, со извесни ограничувања, како што се продажба на малолетници или поставување на автомати, како што е случајот со цигарите.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Целта на здружението е јасна: тероризам во уметноста, ширење на идиотизмот во културата, исмејување и засмејување, одгледување циркузанти за инфилтрација во врвните уметнички институции итн. (за поподробни информации околу здружението на творци љубители на идиотска уметност обратете се на адресата на Маргина.) Како мал прилог кон целите на здружението, и како некаков програмски почеток на неговото дејствување, објавуваме еден текст што се бави со идиотизмот претежно во тнр. западен културен круг, надевајќи се дека кон светскиот глобален фундус на идиотизам и ние ќе приложиме не баш безначаен дел.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)