Востановувањето на национализмот вклучува давање повторен сјај на нечие минато, изнаоѓање на традиции и преземање на културните, географ ските или политичките територии кои биле земени од други.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Според нивните анализи "комунизмот во Романија не постои и преовладува антируското чувство", но сметале и дека ако Романците ги одбијат Советите, имало голема можност крајниот резултат за Романците да биде уште потежок, односно "да состават влада која ќе биде потчинета на Советската".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во анализите на советскиот интерес во балканските држави, тие ќе истакнат дека Советите во Романија, по анектирањето на одредени територии кои тие ги посакуваат, ќе настојуваат да се постави "пријателска влада, врз која ќе можат, во голема мера, да имаат своја контрола".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но немаше многу од обете страни кои веруваа во Арафат-миротворецот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Наспроти Кисинџеровата стратегија на мали чекори, која го зголеми американското влијание на Блискиот Исток, да доведе до мир на повеќе фронтови, американскиот претседател Џими Картер ја спротивстави стратегијата на глобално решение (package deal), предлагајќи синтеза на круцијалните интереси на двете спротивставени страни, елиминирајќи ги нивните иреални амбиции, предлагаше во замена вистински мир од кој Израелците имаа апсолутна потреба, за сметка на целосно враќање на окупираните територии кои беа од животно значење за Арапите.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ние сметавме дека оваа поделба претставува голема историска неправда.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Палестинците останаа речиси без половина од територијата која ја населувале со векови, биле протерани од нивните земји и од нивните куќи.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Таа делумно ги репродуцира постојните нееднаквости, но истовремено е резултат на динамика специфична за моменталната форма на економски растеж: „Глобалните градови акумулираат огромна концентрација на економска моќ, додека градовите кои некогаш биле главни производни центри трпат прекумерно опаѓање; центрите на 48 градовите и деловните центри во метрополските области добиваат огромни инвестиции во недвижности и телекомуникации додека урбаните и метрополски области со ниски приходи гладуваат за ресурси; високообразованите работници во корпоративниот сектор се сведоци на зголемување на својот приход до необично високо ниво, додека ниско или средно квалификуваните работници се сведоци на тонењето на своите приходи.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Финансиските услуги произведуваат суперпрофит, додека индустриските услуги едвај опстојуваат“.64 Околу овие градови лежат широки територии кои стануваат сè попериферни и исклучени од главните економски процеси кои се движечката сила на економскиот раст во новата глобална економија.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)