Само новото советско општество создаде објективни историски услови кои му овозможуваат на педагогот да мине од теоријата во практиката, од чистата и проста конструкција што ја нуди самиот живот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој ни кажува, на пример, дека читањето на основите на конструктите во AI литературата му прави тој да се „наежи”; дека попатната забелешка на неговата колешка во која употребила метафора за нивната меморија „го шокирало и го разгневило”; и дека „механичките теории во психологијата ... ја лишуваат личноста не само од сила туку исто така и од карактер”.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Мил имаше и теорија во врска со откривањето на карактерот на човекот преку чекорењето, одењето.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Деридината “теорија” на преведување не е теорија во традиционалната смисла на зборот - таа не е прескриптивна ниту пак предлага подобар модел на пренесување.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Феминистичката мисла е „една теорија во развој за општествениот субјект од женски пол или во жена воплотениот општествен субјект, чија конституција и чиј начин на општествена и субјективна егзистенција најочигледно го вклучуваат полот и родот, но исто така и расата, класата и кои и да било други значајни социокултурни поделби и репрезентации; една теорија во развој за општествениот субјект отелотворен во жената кој е заснован врз неговата специфична, забрзана, конфликтна историја.“ (де Лауретис). okno.mk | Margina #1 [1994] 27
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)