„Глупости, каква слика. Тоа не доаѓа предвид!“, вреска госпоѓата на глас и, барајќи низ списокот, одеднаш целата вознемирена и покажува дека, ете, кај оној чичко ѝ од Власина може да се оди со слика затоа што тој дошол со тенџере за ајвар и тајфа од десет луѓе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И биди среќен ако има место на троседот што се пушта зашто секогаш има и полошо: на пример, отоман во кујна покрај шпоретот на кој цела ноќ се крчка на тивко сарма од кисел купус во тенџере за ајвар, дека сте едно семејство, ама имате деца како од две, нели!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Така на пример, Македонија е како она тенџере за варење виршли: мала, компактна, брзо зоврива и лесно се лади.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Тоа беа бедни, неквалитетни предмети, но разните тенџериња за готвење тешко се набавуваа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)