Стаклото на чашите оддалечено ѕвонеше. Слушаше:  „Салут на добротворите со петлови перца на шапките. Почит на дивните тенори и мамамии.
               
             
           
            
            
              „Две Марии“
               од Славко Јаневски 
              (1956)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  „Кај си бе, брат?“ ме пресече ко со нож машкиот тенор и ме закопа во асфалтот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)