темница (имн.) - се (зам.)

Најубавите деца во темница се прават.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Од останување насамо и од темница се плашеа како вампирот од први петли, зашто веќе им го имаа стравот на комитите кои и судеа и правда делеа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Од таа темница се раѓал друг Онисифор Мечкојад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Лежел. Бил ден, од денот се испарувала темница.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најди си друго пенкало! Не ме интересира!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Вечерите ги поминуваме сами со нашите цимери, а ноќта, кога Марија заспива, Дејан низ темницата се мушнува во мојата соба, се пикнува под болничките чаршафи и водиме љубов на разнишаниот метален кревет.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
ТЕМНИЦА СЕ СРУШИ ВО МОИТЕ ОЧИ не гледам но видов во аголот на нашите средби капки солзи ко бисери бели а во нив две срца со аморни стрели и двајцата заљубени бевме...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Од никаде ни збор, ни одговор. Секаде темница се натискало.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од една темница се враќам, во уште подлабока влегувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)