тело (имн.) - исчезне (гл.)

За миг, здогледувам две темни искри од жолтите, ѕверски рожници, и веднаш потоа, наеженото тело исчезнува меѓу тревките и паднатите лисја.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Гледам како иконата со Божицата, светата мајка, се топи во пламените јазици, заедно со нимфите и шеговитите сатири, како нејзиното прекрасно тело исчезнува во правот на Атлантида, Вавилон, Александрија или на некој друг безимен Град.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)