театар (имн.) - на (предл.)

Мајсторот на театарот на апсурдот, со поглед секогаш свртен кон големите теми на времето и битот - фанатизмот, страданието и смртта, се плаши од она што ќе им го остави на своите најблиски откако ќе се раздели со светот на живите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Додека бевме на театарскиот фестивал „Славјански венец“ во Москва, се храневме во кујната на театарот на Петровскаја.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Новините се преполнија со известија од театарот на востанието.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Драмски текстови на македонски во тоа време изведуваше театарот на Чернодрински, па и драмата „Револуционери” од Д Хаџидинев.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Проклет театар на апсурдот во сцената на самиот живот. * ...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Наближуваше времето кога требаше да одиме во театар на последната атеистичка претстава.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Неговите „фантастични“ скици за костими биле илјада пати копирани и влијаеле на барокниот театар на декорацијата.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Се најдов во една делегација на Албанската драма при Театарот на националностите во Скопје која требаше да избере неколку театарски претстави за да бидат претставени во главниот град на Македонија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тоа ќе создаде гротескни ситуации, кога неговите потенцијални наследници ќе учествуваат во невидени сцени на еден театар на апсурдот во играта со немоќниот владетел!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со диплома на градежен инженер се вработив во Дирекцијата за обнова и изградба на Скопје и ја градев Народната и универзитетска библиотека, Архивот на Македонија и Институтот за национална историја, Театарот на народностите, Музејот за современа уметност и комплексот музеи на Македонија и други објекти.... Таков пат поминав...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така, таа убаво можеше да си ја научи улогата која ѝ се наметнуваше во овој макабричен театар на сенки.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)