Проклет да бидам, тоа најмногу ми го матеше умот, сѐ си мислев тука нешто големо, нешто неочекувано, некоја слатка тајна се крие.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Но имаше уште, оти кога клопчето на тајните се одмотува, подолго изгледа одошто кога оној што крие тајна го замотува: на следното ливче, о бедни и благоутробни, го најдов родословието мое, тајната на светиот крст на грбот што го носев!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)