татко (имн.) - добро (прил.)

Татко добро знаеше дека големите идеи кои зачнуваа во главите врз погрешни основи од смели поединци, како на пример, во главата на научникот Лисенко, со идејата да создаде џиновско јаболко или зрно жито, можеа во доменот на свеста, на пример, идејата да се истера Бог од душите на луѓето, да се отстрани самото верување на луѓето, можеше да биде проследена со несогледливи последици.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко добро ги беше замислил и разработил обете варијанти и, на крајот, сепак се одлучи за бегство низ Езерото, ноќе, кога граничните стражи од обата брега се помалку внимателни.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко добро знаеше дека судирите и падовите на големите империи на Балканот не биле никогаш дефинитивни, со конечни победници и поразени.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Татко добро ја познаваше константната, но и променливата судбина на поимот кадија, за кој пред Климент Камилски сведочеше и со сето искуство на своето кадиско, односно судско минато.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)