Двајцата, стиснати еден во друг, како сенки се мушнаа меѓу двете бакалници на аголот на Корејска улица и чикмакот што завршуваше со висок ѕид од бетонски тули, и брзо се вратија назад, разделувајќи се со обострано тапкање по рамената.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
По срдечноста на поздравувањето и тапкањето по рамо, сфативме дека добро се познаваат или се многу блиски.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)