Луѓето дури и од родните предели што некогаш ги сториле и среќни и несреќни, не се разделуваа без тага во душите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ама немало тага во нивната куќа кога сите се собрале на едно место.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Со некаква тага во гласот првпат кажа како имала голема желба да учи клавир, ама во нејзиното детство тоа било многу скапо.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И мама многу се зарадува кога ја слушна мојата желба.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ја сети тагата во неговите чекори.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Како ли ја сокрива од нив тагата во големите црни очи?...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Прв и, можеби, последен пат, - со тага во гласот рече доктор Коста.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Среќно, Кротка! - викна по неа Бојан. - Отиде - со тага во гласот, како да се дели од најмилото, изусти дедо Димо.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бојан ги гледаше овие мени на природата и сето тоа му навеваше тивка тага во срцето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тие бои, во основа, како да го откриваат мотивот на песната, како да ја насочуваат мислата исклучиво кон прапростојбината на тагата во која до стрните до високото пладне кружи времето преобразено во илјадници бои и слики.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Утредента селанецот нѐ поздрави со тага во детски раширените очи: - Одам... Лекарот вели дека заздравела раната.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Пее само кога ќе ве види нерасположен, кога ќе забележи грижи или тага во вашите очи, а, што е најважно, кога ќе го забележи сонот врз вашето чело, врз вашата челна коска.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Човекот кој ме гледаше, имаше умисла врз челото, тага во очите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
И така со недели, и со месеци, додека тагата во душата му раснеше...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Покажала зад себе, потоа кон кубурата во појасот на еден од нив и, одвојувајќи од стиснатите тупаници прст по прст, со безгласно мрдање на усните избројала до шест.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Избројав во сивилото единаесет орлишта и слушав со горчливост на тага во стомакот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со тага во зениците молела да ѝ ги следат мислите, да ѝ веруваат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А ти не прашувај ме за молепствија - чумата ги коси и игумените и дијаците. Да.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Имаше некоја тага во купувањето по супермаркетите, во тоа отсуство на духот сред купиштата материја, кое додуша понекогаш е неопходно за и најдуховниот да се сосредоточи на неговите практични потреби, дури и ако тие за него завршуваат кај млекото и лебот.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Убедени се дека со нивните покани за кафе, ручек, дружба по месечина, кога нивните сопруги се на бања, го потхрануваат моето его и дека, ете, така ќе ја избришат тагата во моите очи, која наводно се чита од далеку.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И можеше слободно да си ги пасе говедата со кромид и леб во торбичето и со тага во срцето, како секој сирак без татко, со мајка што не знае каде ѝ е главата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тој воздивна. На неговата смуртеност не прилеаше тагата во очите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ти и целата твоја длабока тага во очите. Таа што ја носиш како наследство. Се пренесува од поколение на поколение.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Жителите на градот, сите со тага во очите, не разговараа меѓу себе. Се разминуваа без поздрав.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
И такви, невесели, изгледаа малку извртени.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Ми требаш како на поетот болката за инспирација во сонот да ја вратиш насмевката .... да ја снема тагата во моето срце.... да заспијам мирно, тивко...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Со вистинска тага во гласот рече: - Кутриот Лем, кутриот Лем!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
„Што ти е. Оче Симеоне?“ го прашаа со млака тага во гласот. „Ништо“, им одговори зачуден од нивната тага. „Зошто?“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Санџак-бегот, сѐ уште со огромна тага во очите, го водеше ибн Тајко потаму, како да го дрпа на јаженце.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Сите само се завртија кон папуџијата Јосиф и го изгледаа со прашање и тага во очите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
16. Ги води патот нив меѓу царевки и плодови лозата дури соковите на летото ги збира Извор водите секнат но песната не секнува во корењето на бидноста загледана во далечината на светлоста Процесија долга е тоа по полето на векот во кое светот ликата си ја подава од сивата недоодица И тие чекори морни огреани од погледот на тој што сега молчи под сонцето на летниот спокој занесени се дамна отаде виделото Грутката на глувата тага во грлото се збира на пладнето Штрека денот на болката пробудена Се мрачи светлината на неискажаните зборови вадата што ја бараат своја Сончевата прашина трепти Далеку гласот оди по питомото поле Ги отвора тоа дланките подадени свои кон чеканиот дом на помнежот и песната
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Кутрата, секогаш се враќаше со по некоја шега само да не ѝ внесува тага во срцето.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Од тоа онаа тага во неговото детско лице.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
На прашањето како се момите, што прави дедото, таа мудро одговори дека тие се добро и дека уште подобро ќе им биде, дека тука сме меѓу наши, сполај му на господ што ги врнала тука, а и дедото Диониш вели Ки гу закопаме у наша земја! ама откако го рече тоа, за да не внесе тага во срцето на Петра, или за да не ја зголеми, таа знаеше дека во срцето на Петра има голема и тешка тага, Ејми ко ки умре чувекут с та земја е арна! и се свртува на кај Чана која оти нема кај да седне, туку се подместува наваму натаму, Ако придоуже убаво време да ојме да паламе работа јас, ти, мојта гулема, а?
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ние, со голема тага во душите, со некакво чувство на вина од која никогаш не можевме да се ослободиме, ја молевме, но никогаш не успеавме да ја домолиме, да дојде со нас.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
На залезот од животот на Татко, најстариот брат, не без тага во душата, му беше рекол дека е време, според неговото сеќавање, според сеќавањето на Мајка, да ги состават семејните стебла.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Најстариот брат, со голема тага во душата, ја слушаше тажната исповед на Мајка за границата која, сите ние, не престанувавме, со по еден нејзин дел, да ја носиме во нашите души.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко, со разлеана тага во своите сини очи, бездруго од задржаните солзи, ја прегрна Мајка и тивко ѝ рече: – Мила, задржи ги тие спомени од твоите родители.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Со голема тага во душата, малата Ервехе го напуштила училиштето на солунските лазаристи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Го слушавме ние, помалите деца, завршувањето на историјата за нашиот семеен чун со солзи на очите и голема тага во душите.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ги виде Татко и Игора Лозински со тага во очите, загледани во огнот крај Езерото. Се поздрави со гостинот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Како метафора во една песна звучеше сосема прифатливо - и стариот писател ме погледна со многу попријатна насмевка од онаа што ја среќавав на страниците на неговите книги, но сепак, перчето тага во очите беше нагласено.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Насмевката и тагата во неговите очи живеат заедно, дури и ги делат доживувањата, но не се знак на некоја неконтролирана измешаност.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А мигум ми влета и тага во погледот сосе прашањето што севезден си го повторувам како кога се учи урок наизуст: колку ли убави жени останале невидени како што треба додека не ми го извадија пердето од левото око?
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Меѓутоа, вистинска, е тагата во очите, тој поглед позајмен од Buster Keaton. Wil- liam Seward Burroughs е радикален во правата смисла на зборот, револуционерен креативец и нонконформист, кој во едноставниот костум пронаоѓа совршено руво за преправање и борба.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од каде ќе знаете дека тоа е вашата среќа ако ја немате болката и тагата во животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Не можете да бришете ако избришете ќе останете празни.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Зар нашата болка е неколку сантиметри поголема од вашата?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Па, зар можете да ја мерите болката, маката, тагата во метри?
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И сѐ така - вие ќе си доаѓате и ќе си заминувате, а јас ќе ве пречекувам и ќе ве испаќам...“ не ја забележаа тагата во гласот, премногу беа радосни дека нивниот сакан Еко ги пофали.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Направи, Господе Боже и Твојот гнев да се смири и мојата болка и тага во радост да бликне и раните на сите што ги носиме на носилки и на коњи да исцелат.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Иако се трудеше околу мене да ме забавува и да се дружиме, таа постојана тага во неговите очи секојдневно ја гледав.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Најпосле Мајка појде кон границата. Татко ја допрати до прагот на куќата, со задржана тага во изразот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Само со погледи се разбираа доволно за да можат да си ја премолчат тагата во душите.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Не чувствуваше ни радост туку некоја тага со желба да седи мирно во неа, по можност вечно, да ја исцеди тагата во којашто му беше потопено целото тело.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Додека ручаа сепак ѝ потшепна на Пелагија дека е многу зачудена колку добро се разбираат Пеличка и Мурџо, и додаде со тага во гласот Кутрото, сигурно многу му е тешко што не може вистински збор да изусти!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)