суредување (имн.) - на (предл.)

Сето тоа, очигледно, е заслуга на самиот Едо кому суредувањето на куќата му го пополнува слободното време.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
НЕДА: (Влегува. Се зафаќа со суредувањето на собата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)