Јаков во младоста спиел на папри под дожд и се молел да дочека старост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во судирите и падовите на империите најасно го согледуваше трагизмот на балканските народи.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко добро знаеше дека судирите и падовите на големите империи на Балканот не биле никогаш дефинитивни, со конечни победници и поразени.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Но и од она што можеше да прилега на судир и караница слабееше, се губеше во подвреснувања и задоволно подвикнување додека лелеавото оро се извлекуваше од црковниот двор под нишки на штотуку почнат дождец.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Петте старци, тајно селско правителство и таен суд за селанските судири и недоразбирања, ги составиле главите, од нога да решат заслужува ли Јаков парче негова вила со три запци да му стане судија, суд, судбина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Залегнатата клица, заразата на еден живот на судири и амбиции од кој бегав и навистина сакав да избегам, се опираше во мене.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Потем додаваше: „Песната, односно стиховите, се и ќе бидат најмноќното средство за решавање на меѓусоседските завидливости и кавги, меѓунационалните и верски столбновенија, та дури и на меѓудржавните судири и војни.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Во рацете на Нуне, на пергаментен свиток, двојазично беше запишано: „На блескавиот ум, поетска проникливост, научна аналитичност и храброст во верувањето и докажувањето на „Пакс-верс теоријата“ за мирољубивото решавање на маалските ненавидности и кавги, меѓународните омрази, меѓудржавните судири и војни, му се доделуваат ордените на Волкашин Нунески, поетото и изумителот од с.Варош, околија прилепска, во земјата македонска.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)