Ни не слутев дека неговата судбина ми ја раскажува преку песната што божем успаната девојка ја пеела!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Толку се радувам што судбината ми даде литературна мајка.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Беа, од една страна, среќни што судбината ми ја нудеше вистинската можност да ја продолжам нивната француска врска.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Од неговите зборови ќе ги издвојам и овие: „Ете, таков е ракописот на животот. Секогаш е нејасен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)