судбина (имн.) - кој (зам.)

Секоја од овие книги си имаше посебна судбина која не беше поврзана со друга.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сакаше да спори со Татко за јаничарите, за тој ешалон на жртвуваните, во чии души ќе се крие големата мистерија на промената на идентитетот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски замислено го слушаше Татко, продолжуваше да се чувствува како доброволен извршител на судбината кој се нашол на крстопатот од лавиринтот на земените зборови коишто го заведуваа во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сè повеќе бев убедена дека е така, но спротивно на тоа, некоја лоша сила ме влечеше кон пустиот Запад. 7 Првиот пат кога седев на чаршијата, во кафе-барот во Западот, знаев дека судбината кој знае поради што, повторно ќе ме врати таму.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тие покажуваа голема солидарност со судбините кои ги изнесував во мојата балканска сага, со моето пишување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се соочив со судбината која можеше да се наслути, со судбината на земјата чија пропаст беше најавена.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Постојано веруваше во некаква буна на самата судбина која ќе ги доведе работите на праведното место!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во есента 1967 година, започнува војна за ослободување на окупираните територии и тој таму ќе се најде.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој не сака да ја доживее судбината на Че Гевара, тој има своја судбина која сака да ја раководи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но никогаш не го напушташе вечниот жртвен оптимизам кога конечно се врати во Рамалах со утехата дека пророкот Мојсие не се вратил во Ветената земја!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Човечките судбини во Гнездо плетеа чудесни, честопати невидливи мрежи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Има мигови во кои лудите се издвојуваат од својата не-реалност, и во таа кратка пауза во времето чувствуваат некоја повисока реалност, како некакво претчувство за крајната испреплетеност на судбините кои сочинуваат соѕвездија на Земјата, кои можат да се видат единствено од некоја далечна ѕвезда. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Невозвратената љубов, талкањето, бегството од вистината, барањето излез и сето она што ја буди надежта за живот, немилосрдно го гази времето и остава простор за помирување со судбината која сече до корен доколку не се побара капка надеж и верба.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
А Јагулче, кутриот, не престануваше да ги проколнува јагулите, а со нив и сопственото име, за можниот пресврт на судбината која лебдеше по дискусијата на Цветан Горски...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Наидоа на мошне убав прием и ја избегнаа судбината која обично ги следи книгите од помалку познатите книжевници.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Бошко се врати дома проколнувајќи ја својата судбина која го доведе до ова да постапува како што не сакал и да прави што не е за правење.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- А ти забораваш - го прекинувам - дека покрај другото им припаѓаш и на бележаните од судбината кои некогаш, во некој посебен и неповторлив миг поверувале дека неминовноста ги повикала да преземат значаен па дури и судбоносен потег.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во првиот поглед што му го упати на Татко, таа како да бараше заштита од него, разбирање пред неизвесноста на судбината која ја очекуваше во големото патријархално семејство.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајкините солзи беа најтешките капки на судбината кои таа, по цена на силно внатрешно страдање, ги задржуваше потиснати длабоко во себе, во својата мајчинска суштина, како силни знаци на страдањето и на издржливоста, со крајна цел да се одбрани семејството, како тивка победа над поразот на кој бевме осудени во егзил.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)