4Па сепак, долго останавте на Ecole normale? 4Тој парадокс не го превидовте; сигурно доста зборува за мене.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Студентот го погледна... и виде зад овие празни зборови едно лице... молчаливите очи молеа... молба за смрт...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Веселите студенти го крстија Наполеон, и улицата го прифати името и ги искриви во Наполјон.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Студентот го размота завојот. Кожата не беше извалкана со измет, но раната ширум зјаеше врз големото тело.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ако си спомнувате, малку пред Амстронг да зачекори врз фантазијата на поетите, студентите го тресеа цел свет – од Беркли до Берлин и Париз, та дури и до Белград и Скопје (кај сите Турци таму и малиот Асан, шашардисан како онаа жабата што кинисала по коњот да се потковува).
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Конкурсите вообичаени на Ecole normale или дипломските испити кај многу студенти го разбудуваа впечатокот дека во тие страшни редици сѐ е ставено на коцка, и дека станува збор за пресуда на живот или смрт.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Наполеон, кучето, објаснував. - Студентите го крстија.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)