Цели семејства на студенти беа дојдени да присуствуваат на свечениот чин.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Нашата куќа како да стануваше прв козји универзитет на Балканот чиј единствен студент беше Чанга, а преку него и сите козари.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
На крај нивните деца се враќаа во Скотје и стануваа шефови и директори, а студентите беа оставени на улица како инфантилни кадри да работат во пиљарници и бутици.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)