студ (имн.) - е (гл.)

Вистина студот е лабав, оти снегот е лапавичав, ама и човекот е лабав, поткопан. Не е тој што беше.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А есено време, што се вели, и студот е секаде заседнат. Отсекаде каса.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)