структура (имн.) - на (предл.)

Стандардизацијата на форматот на податоци, како резултат на хегемонија или доминација (GIF за слики, цхарацтер-басед формат за текст, доминација на англискиот јазик итн.), е концептуална рамка за HTML - HypeTextMark-up Language.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На западната култура секогаш ѝ требале субјекти да бидат сведоци за значењето на опстанокот и за историските тела во однос на коишто текстот на деструкцијата е запишан.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Телото во деструкциската уметност сведочи за тоа и нуди парадигма низ „телото на отпорот“, приватниот, сложен, значењски систем на Себе - личност која едновремено дејствува во име на индивидуалното и на општественото тело. 7 Yoko Ono: Statemant, Village Voice, October 7, 1971. 8 Eleaine Scarry: The Body in Pain: The Making and Unmaking of the World, 1985. 62 okno.mk „ч.е.т.и.р.и“ Деструкцијата е ендемска за структурите на знаење и културните услови на Запад.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кои се ограничувањата на ХТЛМ? За сега сѐ уште универзален компјутерски јазик користен на Интернет, HTLM и браузерите што го интерпретираат создаваат квантитативна структура на размена која го режира текстуалниот или говорен тек и го регулира неговото ширење.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Со тоа светот ја презема структурата на космосот на броевите, што резултира заплеткани сознајни проблеми, бидејќи, како што се покажа кај сметачите, калкулативното мислење на светот не е способно само да раздвои (анализира) на составни делови, туку е способно и повторно да состави (синтетизира).
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Во оваа идеологија, која што звучи прилично архаично, лесно можеме да препознаеме цела низа од нашите сопствени културеми: во неа не е само основната структура на христијанството и на сите последователни вредносни системи туку и основната структура на модерната научна мисла.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Групата Зеро ја исфрлаше својата уметност без големи претензии што таа уметност треба да претставува и колку таа уметност вреди во структурите на било кој систем на вредности.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Како резултат на тоа политичката креација е највисок облик на креација зошто може радикално да ја менува структурата на општеството и природата па и директно да влијае на нашите сензори за бол и пријатност.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Со тоа светот ја презеде структурата на универзумот на броевите, што изроди заплеткани спознајни проблеми, зашто, како што се покажа кај компјутерите, калкулативното мислење на светот не е само способно да го расчлени (анализира) на неговите составни делови, туку е способно пак да го состави (синтетизира).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Симболиката на Гринавеј исто така можеме да ја сметаме за развиена, не затоа што априори е „уметничка“ или затоа што „уживањето“ во неа следува по разрешувањето на нејзините загатки и алузии, туку затоа што произлегува од една постоечка културна традиција којашто авторот добро ја познава и затоа што органски е инкорпорирана во самата структура на неговите филмови.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во таа цел, Hence Dante Gabriel Rosseti 1861. година изјави дека работата на преведувачот во себе носи стремеж на себелишување и задушување на сопствените креативни импулси,сугерирајќи дека често преведувачот ќе се послужеше со идиоми на својата епоха и со свои сопствени, за да го разубави текстот, но само кога неговото би му припаѓало нему; често по некоја каденца ќе му послужеше, но за структурата на авторот - и по некоја структура, но за авторовата каденца... okno.mk | Margina #8-9 [1994] 27
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Гледачот не може да го собере тој површен материјал во визуелните слики, кои претставуваат филмски приказ или да ги испреплете тие зборови со линеарниот премин во структурата на нормалната реченица.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Анализирајќи ја музичката структура на поезијата, Соломон Маркус во неговата „Математичка поетика“ коментира две во основа противставени теоретски стојалишта: едното е дека звучната убавина на стихот не може да делува независно од смислата која ја имаат зборовите во песната и дека звучната релевантност вон лексичките и граматичките морфеми всушност и не постои.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Римата е нешто како звуковна потпора која да ја сочува сета структура на песната, вклучувајќи ја и сликата во неа.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Имаше видено како пушачите го прават тоа; но не знаеше зошто го правеа, можеби тоа беше само гест, еден од маниризмите, што беше структура на ритуалот на пушењето.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Наместо тоа, наративната метафора вели дека индивидуите ги живеат своите животи преку приказни - приказните го обликуваат нивниот живот, тие имаат реални, не имагинарни, ефекти - и на тој начин му даваат структура на животот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако претпоставиме дека постои идентичност помеѓу структурата на текстот и структурата на нарациите или приказните коишто индивидуите ги живеат, и ако прифатиме дека е во наш интерес да ги градиме нашите животи преку нарации, тогаш би можеле да ги разгледаме деталите за тоа како индивидуите ги живеат своите животи преку нивото на акција и нивото на свесност.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Оваа перспектива не би требало да се меша со онаа која вели дека нарациите функционирааат како одраз на животот, или како негово огледало.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Како алтернатива тој ги сугерира „погрешните или залажувачките верувања“ кои произлегуваат „не од интересите на некоја доминантна класа туку од материјалната структура на општеството како целина.“ (Eagleton 1991,30) (3).
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Штом е дадено нејзиното постоење, нејзината иредуцибилност е тривијално следство на нашите дефинициони практики.“ (стр. 124) Главните структурни одлики на нормалната, секојдневна свест споменати од Серл, се состојат од следната дузина: конечни модалитети, единство, интенционалност, субјективно чувство, врската помеѓу свеста и интенционалноста, фокус-позадина, гешталт структура на свесно искуство, аспектот на фамилијарноста, зголемувањето, центарот и периферијата, граничните услови, духовитоста, димензијата на задоволство/незадоволство.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тоа е револуција на „главата“: настан на проширување на свесноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Она што Џон Апдајк го рече за Борхесовите есеи може да се примени и за неговата проза: „Тие имаат структура на лавиринт и, како огледала, взаемно се отсликуваат... okno.mk | Margina #32-33 [1996] 216
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа вклучува мислење со своја глава.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од своето огромно читање тој дестилирал огнена ограниченост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пораката е: Биди кул. Не паничи. Хаосот е добар. Хаосот создава неограничени можности.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Исти параболи, исти цитати, се повторуваат одново и одново”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа се однесува на промена, не на структурите на моќ, не на тоа кој ја контролира полицијата, туку на индивидуалниот ум.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кинеските Таоисти развија учење за препуштање на она што тече - не-закачување за структурите на идеите, постојано менување и еволуирање.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во што тогаш се состои оригиналноста на Борхес?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Главниот став на оваа Витгенштајнова теорија е дека мора да постои некаква врска меѓу логичката структура на некој даден јазик и логичката структура на некој факт од реалниот свет на кој се однесува исказот на тој јазик.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Освен тоа, бидејќи претпоставил дека логичката структура на јазикот ја отсликува логичката структура на реалниот свет, следи дека овие јазични слики ги претставуваат можните состојби на светот. 98 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Според авторот, токму поради својата проблематичност, прашањето за идеолошката принуда и вината на идеологијата останува отворено.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во четвртата глава, станува збор главно за идеологијата изменета од поединецот, за идеологијата во „персоналниот систем на знаење“, за „структурата на идеолошкото знаење во свеста на поединецот“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И така овие османскотурски заемки, колку и да биле туѓи и многубројни во балканските јазици, доколку се вклопеле во граматичката структура на примателот, престануваат да живеат како зборови на давателот и почнуваат да живеат како зборови на примателот и како такви се покоруваат на сите граматички правила на тој јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во пуста печалба беше замината речиси целата класно – географска структура на нацијата: здрави селски момци кои што во енклавата викана запад ги работеа најцрните работи, поосвестени луѓе кои не сакаа децата да им растат во земја која ја водат Тодоровци и Стојановци, а побогатите семејства кои го сметаа Стојан за неизделкан простак, ги испраќаа децата да студираат во странство, со тенеденција да останат таму да живеат.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Војната ја води секоја владејачка група против своите сопствени поданици, а цел на војната не е да се изврши или да се спречи освојување на територија, туку да се сочува структурата на општеството таква каква што е.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тие моменти неговата потајна одбивност спрема Големиот Брат се претвораше во обожување и Големиот Брат изгледаше како да се извишува, непобедлив, бестрашен заштитник, исправен како карпа спроти ордите од Азија, а Голдштајн наспроти неговата изолираност, беспомошност и наспроти сомнежот што висеше и во врска со самото негово постоење, наликуваше на опасен вештер, способен со самата сила на својот глас да ја разори структурата на цивилизацијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имајќи ги пред себе овие основни елементи, човек лесно може да ја разбере, ако веќе не ја разбрал, структурата на Океанското општество во општи црти.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Не повеќе, рече Лу, сега ја следи книгата за бела магија, која зборува како да ја реконструираш структурата на своите ќелии - се занимаваш со своите ќелии и пиеш, да речеме, јогурт.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Значи, сега работодавачот може непречено и легално да отпушта вработени како технолошки вишок, и веќе следниот ден на нивно место да вработи други лица, што – најблаго речено – е неправичен и нехуман гест исклучиво во корист на новите капиталисти и неспособните богати „менаџери“, кои од комунистички директори станаа транзициски олигарси!? в) според ЗРО (1993), утврдувањето на бројот и структурата на работниците што се прогласуваат за технолошки вишок требаше да се изврши запазувајќи одредени критериуми – како, на пример: ефикасното функционирање на работата на работодавецот, стручната подготовка и квалификација на работникот, неговото работно искуство, успешноста при работењето, видот и значењето на работното место, работниот стаж, возраста и други критериуми утврдени во колективен договор (чл. 129 од ЗРО).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Децениите што новите песни ги делат од првите, свесно и како творечки поттик и постапка ги искажуваат своите поетички разлики и во јазикот и во ликовните и звуковни својства, и во версификацијата и структурата на песните и во градбата на реквиумот.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Наоколу карти, божества, хороскопи слики, книги, мемоари пресметки, математики, хронометрии ти стануваш појдовна точка за сѐ да може да се сложи ти си ѓаволски склоп структура на структури Време, Литературо покажи ми ја темната страна вишокот, несводливоста хроничната невидливост нашата обострана завист.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тоа се случи насекаде околу ГАТТ, за тоа станува збор во структурата на Обединетите нации.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Или, инаку рече­но: како би изгледала структурата на една национална интеграција без држава и нација?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во структурата на личноста најмногу преовладуваат архаичните моменти.” (Lasch, „Култура на нарцизмот”) Темелниот став на третата етапа е оној, според кој социјалните „големи Други”, мрежата на социо-симболички одредници со која е соочен и во која е вплеткан субјектот, во субјективната економија најдобро делува кај „Мајката-од-која-зависи-задоволувањето- на-нашите-потреби“ која е - според Lacan - првиот лик на големиот Друг.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Нивната цел беше да применат малку обратен инженеринг, односно да се обидат да ја разберат структурата на границата и како таа функционира, „согледувајќи ги чудните привлечности кои ги спојуваат заедно луѓето од двете страни на границата и во исто време ги држат одвоени.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Во 2000 година, уметничката група Laboratorios Cinemаátik го пренесе фестивалот во Тихуана, на границата помеѓу САД и Мексико.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Јас имав впечаток дека рурална Албанија, која беше во еден вид педесетгодишен физички и ментален карантин се реваншираше во урбана Албанија, во која се криеја старите структури на власта.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)