А се сеќаваше и за оние некоку случаи, кога само за еден дел од секундата успевал да се потргне в страна пред нивните извиени остри заби, грди со својата поникнатост од чуричката настрана и страшни.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Слегоа на џаде, заминаа по едно дрвено мовче и се најдоа од другата страна пред куќата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)