стомна (имн.) - со (предл.)

Прво стави една чинија со бело сирење. Па стомната со тазе вода.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Анѓеле кинисувај, срце, прв ти и кошни ја стомнава со ногата.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МАРА: Кинисувај, само со десната нога!... (Анѓеле кинисува, а Мара му фрла пченица преку главата и така излегуваат; при преминувањето преку прагот Анѓеле ја турнува стомната со вода, која се истурува, а која од порано е наместена.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
„Си имав една невеста, кој ја виде, ја бакна; и јас ја видов, и јас ја бакнав?” „Стомна со вода!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Во салонот, покрај левиот ѕид, маса покриена со чаршав на која се ставени три леба, подредени еден на друг; две нови шарено водени стомни со вода; чаша со мед; авланка со вино и здиплена шамија.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Песната е кандило; и молитва; млечен заб на дете фрлен на керамиди; убав збор изречен на пладне (на чешмата, покрај полни стомни со вода, со вода...)
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Уште бабата му даде стомна со вода и тој се напи.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Вели, бев излезена на тремот да ја донесам стомната со изладена вода кога слушнав како тропотат чиниите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
На мајка ми ѝ се нажалило, направила голем ризик, ја симнала тепсијата од глава и стомната со вода и клекнала до неа да ѝ го извади трнот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)