стих (имн.) - ги (зам.)

Така би се изразил некој суден, а незбиднат поет, чии стихови ги памети единствено избледнатиот кафеански чаршаф.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Своите навезени стихови ги криеше како магија која може да исчезне со светлоста на денот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)